مصباح الهدایه

دوباره مطلع اشعار من علی جان است
چکیده ی من و طومار من علی جان است
به دانه دانه ی تسبیح کربلا سوگند
که بهترین گلِ اذکار من علی جان است

چهار مرتبه مِی می زنم ز جام علی
علی امام من است و منم غلام علی

دوباره این کره ی خاک ، با صفا شده است
شبیه عرش خدا شهر سامرا شده است
به قلب ما عجمی ها پر است از شادی
ولادت نوه ی حضرت رضا شده است

و باز مرغ دلم پر زده به بام علی
علی امام من است و منم غلام علی

سلام حضرت خورشیدِ سامرایی ها
سلام معنی امّید سامرایی ها
تو آمدی و بپا شد بساط جشن و سرور
ولادت تو شده عیدِ سامرایی ها

من اهل شهر توام بنده ی مرام علی
علی امام من است و منم غلام علی

تو از تبار خودت ، یک کم از عشیره بگو
برای من که نشستم به خاک تیره بگو
چه خوب مدح خودت را برایمان گفتی
بیا و باز هم از جامعه کبیره بگو

من از شراب تو مستم ز مدح نام علی
علی امام من است و منم غلام علی

قسم به عشق که عشقت نهایت عشق است
که نورِ محضِ تو کارش هدایت عشق است
قسم به پنجره های ضریح شش گوشه ت
که زائر تو مرادش زیارت عشق است

تو سفره داری و من بارِ بارِ عام علی
علی امام من است و منم غلام علی

شرابِ کهنه ی ذی الحجه در سبوی من و …
زیارت خودِ ساقی شد آرزوی من و …
به نیمه اش که رسیدم تمامِ من شد مست
چه روزهای قشنگی ست ، پیش روی من و …

به سامرا و نجف دل دهم به دام علی
“علی امام من است و منم غلام علی”

شما مخاطب نعم الامیرهای منی
و روشنایی کلّ مسیرهای منی
ولادت تو پر از برکت است زیرا که
علیّ مطلعِ عید غدیرهای منی

به احترام تو شادم به احترام علی
علی امام من است و منم غلام علی

اگر چه شادی من بی نهایت است امشب
تمام حاجت من یک عنایت است امشب
دَمِ مُحرّم و قلبم پر است از حسرت
و خواهشم ز تو اذن زیارت است امشب

مرا ببر به حرم با گلِ سلامِ علی
علی امام من است و منم غلام علی