مصباح الهدایه

دوباره مطلع اشعار من علی جان است
چکیده ی من و طومار من علی جان است
به دانه دانه ی تسبیح کربلا سوگند
که بهترین گلِ اذکار من علی جان است

چهار مرتبه مِی می زنم ز جام علی
علی امام من است و منم غلام علی

دوباره این کره ی خاک ، با صفا شده است
شبیه عرش خدا شهر سامرا شده است
به قلب ما عجمی ها پر است از شادی
ولادت نوه ی حضرت رضا شده است

و باز مرغ دلم پر زده به بام علی
علی امام من است و منم غلام علی

سلام حضرت خورشیدِ سامرایی ها
سلام معنی امّید سامرایی ها
تو آمدی و بپا شد بساط جشن و سرور
ولادت تو شده عیدِ سامرایی ها

من اهل شهر توام بنده ی مرام علی
علی امام من است و منم غلام علی

تو از تبار خودت ، یک کم از عشیره بگو
برای من که نشستم به خاک تیره بگو
چه خوب مدح خودت را برایمان گفتی
بیا و باز هم از جامعه کبیره بگو

من از شراب تو مستم ز مدح نام علی
علی امام من است و منم غلام علی

قسم به عشق که عشقت نهایت عشق است
که نورِ محضِ تو کارش هدایت عشق است
قسم به پنجره های ضریح شش گوشه ت
که زائر تو مرادش زیارت عشق است

تو سفره داری و من بارِ بارِ عام علی
علی امام من است و منم غلام علی

شرابِ کهنه ی ذی الحجه در سبوی من و …
زیارت خودِ ساقی شد آرزوی من و …
به نیمه اش که رسیدم تمامِ من شد مست
چه روزهای قشنگی ست ، پیش روی من و …

به سامرا و نجف دل دهم به دام علی
“علی امام من است و منم غلام علی”

شما مخاطب نعم الامیرهای منی
و روشنایی کلّ مسیرهای منی
ولادت تو پر از برکت است زیرا که
علیّ مطلعِ عید غدیرهای منی

به احترام تو شادم به احترام علی
علی امام من است و منم غلام علی

اگر چه شادی من بی نهایت است امشب
تمام حاجت من یک عنایت است امشب
دَمِ مُحرّم و قلبم پر است از حسرت
و خواهشم ز تو اذن زیارت است امشب

مرا ببر به حرم با گلِ سلامِ علی
علی امام من است و منم غلام علی

امیرمؤمنین (سَلامُ الله عَلَیه) در نهج البلاغه درباره صدیقه کبریٰ، حجت بالغه الهی، صاحب عصمت کلیه الهی (صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ سَلامُهُ عَلَیها‏) فرمود وجود مبارک زهرا (سَلامُ الله عَلَیها) به مقامی رسیده است که خاموش کردن این چراغ مقدور افراد عادی نبود. همه تلاش و کوشش کردند، یعنی امت صدر اسلام تلاش و کوشش کرد تا مقام والای آن حضرت را نادیده انگارد. در هنگام دفن بی‌بی (صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ سَلامُهُ عَلَیها‏) رو به قبر پیغمبر (صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم‏) فرمود «بِتَضَافُرِ أُمَّتِكَ عَلَی هَضْمِهَا»؛[1] یعنی شکستن مقام والای زهرا (سَلامُ الله عَلَیها) کار همگان بود؛ یعنی سقیفه و مردم، خلیفه و مردم، دست نشانده ‌ها، همه این منافقین، همه افراد ضعیف الایمان، همه «مُرجفون» و همه گسسته‌ های از قرآن و عترت (صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ سَلامُهُ أجمعین‏) تلاش و کوشش کردند که زهرا (سَلامُ الله عَلَیها) را حذف کنند ولی نتوانستند.
? چرا زهرا (صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ سَلامُهُ عَلَیها‏)، این «ریحانة النبی» فراموش شدنی نیست؟ برای اینکه این به نور الهی وابسته است. نور الهی نوری است که زمین را روشن می‌ کند، زمان را روشن می‌ کند، سپهر را روشن می ‌کند؛ لذا حضرت فرمود آنها تلاش کردند که صدیقه کبریٰ (صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ سَلامُهُ عَلَیها‏) را خاموش کنند ولی موفق نشدند، نور خدا خاموش شدنی نیست!

[1]. نهج البلاغة (للصبحی صالح)، خطبه202.

#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی

? پیام به همایش ریحانة النبی
تاریخ: 1396/12/15

ابلاغ رسالت

?خداوند از من خشنود نخواهد گشت مگر این که آن چه در حق علی علیه ‌السّلام فرو فرستاده به گوش شما برسانم. سپس پیامبر صلّی الله علیه و آله چنین خواند: «ای پیامبر ما! آن چه از سوی پروردگارت بر تو نازل شده ابلاغ کن؛ وگرنه کار رسالتش را انجام نداده ای. و البته خداوند تو را از آسیب مردمان نگاه می دارد.